Jest takie miejsce w Pradze….
Praga to miejsce magiczne gdzie lubię wracać. Robię to tak często jak tylko mogę. Pewnie zastanawiasz się dlaczego…..
Dla mnie to miejsce, które za każdym razem mnie zaskakuje. Za każdym razem znajduję nowe, ciekawe, intrygujące miejsce obok którego nie potrafię przejść obojętnie i które pozostaje długo w mojej pamięci. Tak było właśnie w 2009 roku kiedy zimą odwiedzałem kolejny raz Pragę. Tym razem z słonecznego wcześniej miasta stało się surową, zimową metropolią z temperaturami poniżej dwudziestu stopni celcjusza w nocy. Mróz wyganiał ludzi do domów czyniąc ulice wymarłymi, pustymi. Wtedy to natrafiłem na pomnik ofiar komunizmu, który w dzień nie zwracał na siebie specjalnej uwagi. W tej pustce postaci wyłaniające się w mroku, oświetlone w specyficzny, przerażający sposób potęgowały uczucie strachu. Nie wiem czy właśnie takie było założenie autora pomnika Olbrama Zoubka ale to przerażenie to strach przed….no właśnie….przed czym? Przecież nie przed odlanymi z brązu postaciami! Dla mnie, człowieka żyjącego w postkomunistycznym kraju ten symbol prześladowań, wypędzeń i krzywdy wyrządzonej innym ludziom przez ludzi w imię „szczytnych celów”, stanowi przestrogę, którą właśnie tej nocy przekazał ten pomnik w sposób niebywale dobitny. Z pewnym też strachem przedstawiam tę parę fotografii……..dokładnie tak jak to widziałem wtedy.
POMNIK OFIAR KOMUNIZMU W PRADZE
